سمیرم

نوروز سال هشتاد وهفت با خانواده عازم جنوب بودیم ، مسیر رو جوری انتخاب کرده بودم که بتونیم دیدنی های چندین شهر رو ببینیم ، منجمله آبشار مارگون، در سپیدان فارس. اما نشد!

یکی از مشکلات بزرگ دیدنی های ایران همینه ، نداشتن علائم و راهنماهای درست. ما حتی ازچند نفر از راهنماهای محلی که بمناسبت نوروز تو جاده گذاشته بودن مثلا برای راهنمایی مسافرین هم پرسیدیم ، اما دیدیم که اطلاعات خودمون بیشتر تا اونا!
بیچاره توریستی که بخواد به تنهایی بره گردش ، اضافه کنید مشکل زبان نادانی اکثریت ایرانیان شریف هموطن رو! چه شود.
خلاصه ما بجای آبشار مارگون سر از آبشار سمیرم در آوردیم که نصف مارگونه از نظر ارتفاع،اما انصافا جای جالبی بود.
وسط یه دره، کوهی سنگی قرار داره که از میان دهها منفذ داخل اون آب از ارتفاع سی و پنج متری با فشار بیرون میاد. محوطه ی اطراف روهم سکوبندی کردن وآب آبشار از میان سکوها رد میشه وبساط برای کباب مهیاست.
ورودی شهر سمیرم خیلی جالبه،از بالا وارد شهر میشی و خونه ها روی کوهی سنگی ساخته شدن، جون میده واسه ساختن یه شهر توریستی مثل ایتالیا. سوئیت ها، هتل ها، رستوران ها و فروشگاههایی که شهر رو زنده کنن. مردم شاد یه شهرمیتونن با فراخوندن سایرین در بهترین فصل اون منطقه، به بهانه های مختلف مثل گلابگیری در کاشان،با برگزار کردن یه جشن خاص اون شهر، سایرین رو هم شاد کنن و با راه افتادن صنعت توریسم ، به شهر و کاسبی خودشون هم رونق ببخشن. حالا بجز جشنهای قدیمی ایرونی چون : نوروز و مهرگان و سده و...
اگه قرار باشه لیستی از اینجور جا ها که آماده برای انجام چنین جشنهایی هستن رو تهیه کرد، حتما از چهل وشیش تا رد میشه ، وای به حال اینکه بخوایم کلی هزینه کنیم تا جاهایی رو برای اینکار آماده کنیم!